Hoxe a web COTIZALIA adianta moi malas novas para a caixa resultante da fusión de Caixa Galicia e Caixanova, así como para o Banco Pastor.
Ningunha das fusións de caixas de aforros (reais ou virtuais) anunciadas durante a recente reestruturación do sector será capaz de evitar as perdas nalgún momento dos tres próximos anos. Así se desprende dunha extrapolación das estimacións dos test de tensión que levou a cabo o Banco de España en xullo e que levou ata as súas últimas consecuencias un importante banco de investimento internacional.
Como se recordará, estas probas de resistencia contemplaban un escenario para o mercado inmobiliario dunha caída do 28% no prezo da vivenda terminada, do 50% para a que está en construción e do 61% para o chan, descensos que considera razoables a maioría da banca de investimento en vista da magnitude do problema da banca española. Pero, ademais, os test de tensión proporcionaba unha estimación dos resultados (antes de provisións) que cada entidade vai ser capaz de xerar nos próximos dous anos, segundo o propio Banco de España.
"Estimamos que bancos e caixas van ter que aflorar todas as perdas inmobiliarias nos próximos tres anos, porque non van vender os activos e por que o Banco de España vai obrigarlles a provisionarlas. Se confrontamos esas perdas co escenario de ingresos dos test de tensión, temos que moitas entidades van entrar en perdas nalgún momento durante os próximos tres anos", explican neste banco de investimento.
É máis corta a lista de entidades que evitarán as perdas, salvo unha deterioración da economía peor do estimado nos citados test: as caixas vascas (BBK, Kutxa e Vital), A Caixa, Ibercaja e Unicaja. O resto das caixas de aforros, inmersas en procesos de fusión real ou virtual, non poderán facer fronte ás perdas que se aveciñan cos beneficios esperados nos próximos anos, incluíndo os SIP de Caixa Madrid-Bancaja-Ávila-Segovia-Insular-Rioxa-Laietana, o de CAM-Cajastur-Cantabria-Estremadura ou Banca Cívica (Navarra-Canarias-Burgos), as dúas fusións catalás e a "galega".
Esta previsi
ón non significa que as entidades vaian sufrir perdas durante tres exercicios. "Algunhas poden facer unha megaprovisión de golpe que sacrifique un exercicio e permítalles ter beneficios nos seguintes, outras poden repartir as perdas en varios anos e algunhas poden compensalas con resultados extraordinarios, aínda que parece complicado", explican as fontes citadas.
Conseguir extraordinarios non vai ser fácil, porque só poden vir por dous lados: venda de carteira industrial -onde hai poucas plusvalías latentes pola crise- ou polo sale & lease back (venda pero quedándose como inquilino) das sucursais, onde si hai plusvalías moi importantes porque moitos destes edificios están valorados a prezos históricos moi baixos. A venda de oficinas co negocio das mesmas é moito menos rendible e, ademais, reduce o balance das entidades; só ten sentido como alternativa ao seu peche.
Existe outra alternativa para xerar resultados nun escenario de falta de actividade e de esborralle de marxes como o que se avista para os próximos anos: as operacións financeiras, que xa salvaron das perdas a un puñado de entidades no primeiro semestre deste ano. Estas operacións consisten en facer trading en mercados, basicamente con débeda propia das entidades ou con bonos do Estado, e varias caixas considéranas recorrentes, algo que resulta moi discutible segundo os analistas.
O Pastor, o máis vulnerable dos bancos
As fusións de caixas non serán as únicas que se vexan en apertos neste escenario. A banca mediana tamén vai pasalo mal, aínda que o único que non vai poder esquivar as perdas, aínda que só sexa durante un ou dous trimestres, é o Pastor. Sabadell e Popular non chegarán a tanto pero verán caer o seu ROE (rendibilidade sobre recursos propios) ata niveis en torno ao 5% antes de extraordinarios, segundo este banco de investimento.
Iso supón un problema posto que o custo de capital destas entidades sitúase ao redor do 10%, o que significa que, en teoría, deben seguir cotizando por baixo de valor contable, como na actualidade. E, se ven obrigados a facer ampliacións de capital, estas serán dilutivas para os seus accionistas.
Bankinter non terá tantos problemas posto que o seu ROE manterase máis ou menos no 10%, segundo estas estimacións. O problema da entidade que presiden Pedro Guerreiro é a súa escaseza de capital (que eleva o ROE) pero ten moita menos moura e exposición ao ladrillo que o resto da banca mediana. Os dous grandes, Santander e BBVA, saen moi ben parados desta análise, cun ROE de entre o 15% e o 17%.
Xa que logo, o gran problema téñeno as caixas, e non se resolveu co proceso de concentración do sector: "A gran pregunta é de onde van sacar o capital. Atópanse en procesos de fusión que ten paralizado o management, convertéronse en grandes xestoras de moura e de activos inmobiliarios, van sufrir perdas operativas, os mercados internacionais non lles prestan e necesitan recapitalizarse. Nestas condicións, non se pode esperar que presten diñeiro a emprersas e familias", conclúe un analista deste banco de investimento.
.
Mensagens
